Kıymetli ebeveynler, özellikle anneler lütfen çocuklarınız onları dünyaya getirin diye size yalvarmışlar gibi, çocuklarınızı töhmet altında bırakmaktan vazgeçin! Öğrencilerle yaptığımız sohbetlerden görüyorum ki çocuklar da gençler de bu durumdan oldukça olumsuz etkileniyorlar. Lütfen çocuklarınıza şu cümleleri kurmayın!

Senin için evliliğimi devam ettiriyorum! Senin için babana ya da ailesine katlanıyorum! Hayır efendim bu sizin işinize geliyor, çocuk sizden böyle bir şey talep etmiyor. Hangi çocuk mutsuz bir ailede büyümek ister ki zaten. Ayrıca bu yükle büyüyen hiç bir çocuk kendi mutlu huzurlu yuvasını kuramıyor, aklı hep ailesindeki mutsuzlukta oluyor!

Seni karnımda taşıdım, senin için uykusuz kaldım! Hangi çocuk bizi arayıp beni dünyaya getir diyor. Çocukları dünyaya getirmek bizim tercihimiz. Fanusta taşınmıyorlar, saksıda da yetişmiyorlar. Karnımızda taşımak bizim bile seçeneğimiz değil ki biyolojik bir gerçek. Bu yükü neden minik çocuklara yüklüyoruz? 

Ben senin için çok fedakarlık yaptım, saçımı süpürge ettim! Sen de büyüdüğünde bana bakmalısın! Tabi ki baksın sizi sevsin, sizinle ilgilensin. Ama siz onu küçücük yaşta bu sorumlulukla ezmeye başlamayın! Çocuklarımızı bize bakıcı olsunlar diye dünyaya getirmiyoruz. Hatta bakıcı isteyenler için daha az yorucu bir seçenek var her ay belirli bir bütçeyi yaşlanınca size bakacak bakıcılar için ayırın, çocuk yetiştirmekten çok daha zahmetsiz ve daha az maliyetli olur.

Seni en iyi okullarda okuttum. Koleje, dersaneye, kursa gönderdim! Bu bizim anne babalık vazifemiz! İmkanımız varken elbette çocuklarımız için seferber etmeliyiz. Onları lütuf diye hayır işi diye okutmuyoruz görevlerimizi yerine getirmek ve gurur duymak için okutuyoruz. 

Fedakarlık anne olmanın doğasında var, hayvanlarda bile bu güdü var. Yavrularını zamanı gelmeden kendilerinden ayırmıyor, onları koruyorlar, onlara bakıyorlar. Bizler gururla anneyim diyorsak elbette bunun gerektirdiği sorumlulukları yerine getireceğiz!

Ayrıca hepiniz emin olun ki iyi yetiştirdiğiniz çocuklar zaten emeğinizi çöpe atmazlar, vefasızlık etmezler, düşündüğünüz gibi size de bakar, iyi evlat olurlar. Lütfen minicik yüreklerini erken yaşta bu tür kaygılarla doldurmayın...

Pınar AKTAŞ